Het is al een tijdje stil rondom mijn blog en dat stoort me enorm maar ik kan er gewoonweg weinig aan veranderen.
Voor de mensen die mijn blog lezen en verder niet weten wat ik doe, ik componeer muziek en schrijf teksten.
Wanneer de nummers goed genoeg zijn dan laat ik zangers of zangeressen komen en laat ik de pianopartijen, drums en bas inspelen door goede muzikanten.
Sinds kort ben ik weer begonnen met mijn oude liefde, namelijk mijn band Insight.
Met deze band heb ik een duet opgenomen met 1 van de populairste zangeressen van de Filippijnen, Kitchie Nadal. Het nummer 'in a big way' is op haar tweede studio-album terechtgekomen. We hebben een samenwerking gedaan met niemand minder dan Joachim Garraud. De ontdekker en producer van de eerste 3 albums van David Guetta.
Joachim Garraud is in Nederland niet zo bekend maar neem maar van mij aan dat dat in de rest van de wereld wel het geval is, zoek zijn youtube-kanaal maar eens op.
Tussendoor had ik een top 100 hit met mijn dance-project 2Minds en werd ik gevraagd om in Italie enkele nummers voor Cube41 te produceren.
Insight dreef steeds verder af richting vergetelheid, zeker toen de voormalige zanger en gitarist van de band een solo-project begon en ik hem daarbij hielp.
Ruim 2 jaar heb ik niets met of voor Insight gedaan, maar nu is Insight terug en wel met 2 zangeressen, 1 bassist, toetsenist en drummer en de bedoeling is a.s.a.p. genoeg nummers te hebben om op te treden.
Hieronder vind je een link naar het eerste originele nummer in meer dan 2 jaar.
Hopelijk vind je het wat en wil je graag meer horen.
Ik ben natuurlijk benieuwd naar jullie mening,
https://soundcloud.com/luc_middeldorp/insight-frame-by-frame
En wanneer je Insight wil volgen klik dan hier,
https://www.facebook.com/moreinsight
donderdag 23 januari 2014
dinsdag 7 januari 2014
Rosa en het scheetkussen.
Vandaag wordt Rosa 8 jaar en dat betekent dat er een gepast kado moet komen natuurlijk.
Dat brengt mij terug naar begin vorig jaar toen wij met de dames Anne en Rosa een dagje Amsterdam deden.
Eerst ff bij Nemo kijken en daarna 'shoppen'.
De twee hadden geld gekregen voor hun goede rapporten en dat brandde natuurlijk in hun zakken. Rosa was er al vrij snel uit maar Anne kon maar niet beslissen wat ze zou nemen.
Zo kwam het dat wij aan het einde van een lange dag terechtkwamen in een klein filiaal van Bart Smit.
Anne ging meteen met haar moeder naar boven om naar de posters en andere tiener gadgets te kijken. Rosa en ik bleven beneden.
Rosa doolde een beetje door de zaak met de gebruikelijke kreten 'oh die wil ik' of 'jaaaa, die ga ik voor Sinterklaas vragen' terwijl ik bleef stilstaan bij de computer games.
Na een tijdje zie ik dat een jonge van een jaar of zestien zijn vriend aantikt en wijst naar het midden van de zaak, ze schieten beide in de lach, een andere jonge die achter hun staat schiet ook in de lach. Langzaam draai ik mij om en zie ik een stuk of 5 scheetkussens in het midden van de zaak op de grond liggen, Rosa staat er middenin, springt, om vervolgens op 1 van de kussens te landen en de 'scheet' te voorzien van commentaar. 'oooh dat was een natte scheet', 'deze was hard, hahahahaha', 'deze was niet zo goed, dus die kan terug'.
Na een tijdje roep ik 'hey Rosa wat ben je aan het doen?'
Rosa kijkt met een serieus gezicht omhoog en zegt 'kijk Luc ze zijn maar 2 Euro en ze doen het echt goed, ik heb nog wel 2 Euro dus ik wil er 1'.
Op dat moment komen haar oudere zus en mama naar beneden, Rosa loopt er meteen naar toe en zegt 'kijk mama deze zijn maar 2 euro, mag ik die kopen'.
Mama kijkt er even naar en is in tegenstelling tot wat Rosa had verwacht negatief over het kussen. Rosa legt alle kussens terug en volgt ons de winkel uit, we gaan op weg naar een restaurant om met een etentje deze dag af te sluiten. Het restaurant is afgeladen vol en wanneer wij binnenkomen vrees ik dat er geen plaats meer is maar tot onze grote vreugde komt er net een tafel vrij.
Rosa gaat naast me zitten en kijkt met grote ogen de ruimte door, haar gezicht verraadt een plannetje, en met een grote glimlach fluistert Rosa in mijn oor, 'hadden wij nou het scheetkussen maar, dan hadden we echt kunnen lachen'. Ik begrijp helemaal wat zij bedoelt.
Vandaag is de jongedame dus jarig, 3x raden wat er iig bij de kadoos zit?
Dat brengt mij terug naar begin vorig jaar toen wij met de dames Anne en Rosa een dagje Amsterdam deden.
Eerst ff bij Nemo kijken en daarna 'shoppen'.
De twee hadden geld gekregen voor hun goede rapporten en dat brandde natuurlijk in hun zakken. Rosa was er al vrij snel uit maar Anne kon maar niet beslissen wat ze zou nemen.
Zo kwam het dat wij aan het einde van een lange dag terechtkwamen in een klein filiaal van Bart Smit.
Anne ging meteen met haar moeder naar boven om naar de posters en andere tiener gadgets te kijken. Rosa en ik bleven beneden.
Rosa doolde een beetje door de zaak met de gebruikelijke kreten 'oh die wil ik' of 'jaaaa, die ga ik voor Sinterklaas vragen' terwijl ik bleef stilstaan bij de computer games.
Na een tijdje zie ik dat een jonge van een jaar of zestien zijn vriend aantikt en wijst naar het midden van de zaak, ze schieten beide in de lach, een andere jonge die achter hun staat schiet ook in de lach. Langzaam draai ik mij om en zie ik een stuk of 5 scheetkussens in het midden van de zaak op de grond liggen, Rosa staat er middenin, springt, om vervolgens op 1 van de kussens te landen en de 'scheet' te voorzien van commentaar. 'oooh dat was een natte scheet', 'deze was hard, hahahahaha', 'deze was niet zo goed, dus die kan terug'.
Na een tijdje roep ik 'hey Rosa wat ben je aan het doen?'
Rosa kijkt met een serieus gezicht omhoog en zegt 'kijk Luc ze zijn maar 2 Euro en ze doen het echt goed, ik heb nog wel 2 Euro dus ik wil er 1'.
Op dat moment komen haar oudere zus en mama naar beneden, Rosa loopt er meteen naar toe en zegt 'kijk mama deze zijn maar 2 euro, mag ik die kopen'.
Mama kijkt er even naar en is in tegenstelling tot wat Rosa had verwacht negatief over het kussen. Rosa legt alle kussens terug en volgt ons de winkel uit, we gaan op weg naar een restaurant om met een etentje deze dag af te sluiten. Het restaurant is afgeladen vol en wanneer wij binnenkomen vrees ik dat er geen plaats meer is maar tot onze grote vreugde komt er net een tafel vrij.
Rosa gaat naast me zitten en kijkt met grote ogen de ruimte door, haar gezicht verraadt een plannetje, en met een grote glimlach fluistert Rosa in mijn oor, 'hadden wij nou het scheetkussen maar, dan hadden we echt kunnen lachen'. Ik begrijp helemaal wat zij bedoelt.
Vandaag is de jongedame dus jarig, 3x raden wat er iig bij de kadoos zit?
Abonneren op:
Posts (Atom)