maandag 14 oktober 2013

Dat doet me ergens aan denken.

Ik word al het hele weekend achtervolgd en neen het is niet het vele water of het feit dat België zich heeft geplaatst voor het WK voetbal, of het akkoord van de regering, of de beelden van de saaie formule1 race waarin het seizoen min of meer beslist werd.
Neen, dat is het allemaal niet.
Het beeld wat mij al sinds vrijdagavond achtervolgt is een beeld wat ook niet zomaar weer zal verdwijnen.
Het was na 7 uur vrijdagavond en ik keek naar het nieuws op de VRT.
Na alle ellende en andere zaken die dagelijks de revue passeren kwam er ook een reportage voorbij van een journalist die op bezoek was bij een vluchtelingenkamp voor Syriërs. Ook niet bepaald een beeld wat wij nog nooit gezien hadden, dus ik dwaalde alweer af, maar in tegenstelling tot wat iedereen al uitgebreid heeft laten zien, dit keer iets wat mijn hart liet breken.
Een meisje van een jaar of 5 a 6, die alleen aan een grote tafel zat te tekenen.
De journalist vroeg haar wat haar familie was overkomen, het gebruikelijke verhaal kwam naar buiten, uit hun huis gejaagd door extremistische rebellen.
Tot zover niets nieuws tot de journalist aan het meisje vroeg wat die rebellen haar hadden aangedaan. En toen kwam het.
Het meisje vertelde met een trillende onderlip en ogen vervuld van angst dat de 'boze mannen' haar slaapkamer waren ingelopen en al haar spelletjes en speelgoed hadden vertrapt en kapot gegooid en dat zij daar verplicht naar had moeten kijken.
Toen het meisje de laatste zin uitsprak brak zij en ik ook.
Het meisje huilde stilletjes in de armen van een volwassen man, het was stil, de journalist had het waarschijnlijk ook even moeilijk met het besef dat zelfs zo'n onschuldig meisje getuige moest zijn van de gruweldaden van een stel mannen die koste wat het kost hun wetten en regels willen opdringen en niet stoppen tot zij hun gelijk hebben gehaald.
De eenzaamheid en het verdriet spatte van het scherm en je zou het meisje willen oppakken en willen omhelzen en zeggen dat het allemaal wel goed zal komen, haar meenemen naar een speelgoedwinkel en haar alle spelletjes en speelgoed geven die haar zo bruut zijn ontnomen.
Ik weet dat deze beelden mij zullen blijven achtervolgen en ik zap om 8 uur naar het NOS journaal, en ja hoor die stellen mij niet teleur, het was weer business as usual, ff een update van het proces tegen 'Badr Hari'.
Je weet wel waarin een man een foute opmerking maakt over de vriendin van Badr Hari tijdens Sensation White.
Badr die dan nogal extreem reageert en ervoor zorgt dat de man enkele maanden door een rietje moet eten.
Volwassen mannen die elkaar afmaken en daarbij niets en niemand ontzien en iedereen meeslepen in hun strijd.
De egoïsten van de maatschappij, waarin alleen hun mening en regels belangrijk zijn.
Dat doet me ergens aan denken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten