De Amerikaanse Geheime Dienst

Wat vind je van iemand die zich ongevraagd mengt in een gesprek?
Of iemand die de hele tijd de aandacht trekt?
Hoe noem je iemand die zich opdringt of die een intiem moment verstoort?
Die noem je op zijn zachtst gezegd toch irritant, of niet?
Toch hebben wij in Nederland allemaal een mobiele telefoon of Smart-Phone en zijn we daar de God-ganse-tijd mee bezig, niet dan?
Nou inderdaad niet dan, want ik heb namelijk geen van beiden.
Ja, jaren geleden had ik natuurlijk ook zo'n ding, je weet wel, zo'n koelkast waarmee je alleen kon sms-en en bellen. Telkens wanneer ik in een restaurant of in de trein zat, of op andere plaatsen waar je echt geen gesprek kon voeren, werd ik gebeld. Ik voelde mij gegijzeld door mijn eigen telefoon en kwam erachter dat ik zelf de gijzelaar was. Weg ermee. Trouwens met meer dan 1 mobiele telefoon per inwoner ben ik aardig gedekt in geval van calamiteiten.
Nu verbaas ik me vooral over het 'bel gedrag' van de mensen om mij heen, kijk eens goed naar jezelf. Ga op een mooie dag eens op een druk terras zitten en kijk eens om je heen, zie je daar rechts van je dat stelletje wat hevig verstrengelt elkaar aan het kussen is? Ja zie je ze? Hou ze in de gaten.......3...2....1.... en ja hoor daar gaat zijn telefoon en hij neemt nog op ook.
Nou moet jij zometeen eens langslopen wanneer zij weer hevig zoenend elkaar de liefde bewijzen en diezelfde gozer eens flink op zijn schouder tikken, dat gaat ie niet leuk vinden, terwijl hij nu toch echt met zijn rug naar zijn date zit, dat is toch vreemd?
Of dan die mensen die denken dat zij wel 2 dingen tegelijk kunnen en in de auto hun e-mail beantwoorden. Eerst rijden zij nog 100km/pu en ineens is dat 70 km/pu, en jij je maar afvragen wat er aan de hand is.
Die mensen zou je toch klem willen rijden, hun Smart-Phone willen afpakken en die stoppen waren de zon nooit schijnt en zeggen, 'kijk, dat is pas handsfree'.
Allemaal goeie redenen dus om niet aan de smart-Phone te gaan, en dat zou ik ook nog een hele tijd kunnen volhouden ware het niet dat de Amerikaanse geheime dienst (NSA), niet blij met mij is.
Zij kunnen mij niet volgen, niet afluisteren en daar kunnen zij niet mee leven.
Er moest dus iets gebeuren om mensen zoals ik aan de Smart-Phone te krijgen.
De NSA ging denken en kwam zo bij de banken uit. Na enkele beloftes van de NSA dat de bonussen van de banken behouden zouden blijven kwamen de banken met het briljante idee om het betalingsverkeer via Smart-Phone te introduceren.
Je begrijpt, dat wordt een enorme hit, ik bedoel, iedereen die tegenwoordig de vraag 'waar ben je?' kan beantwoorden loopt met zo'n Smart-Phone rond dus er zullen zometeen miljoenen mensen gebruik maken van deze dienst, wat dan weer tot gevolg heeft dat je over een tijd alleen nog maar met je smart-Phone kan betalen en dan ben ik dus? Precies, de lul.
De Smart-Phone wordt dan de portemonnee. En daar ben ik toch niet gerust op.
Laatst waren mijn partner en ik op een bedrijfsfeest, er waren zo'n 1300 man. Op een gegeven moment verliest mijn partner haar smart-Phone, niet slim natuurlijk maar het gebeurt.
Wij zoeken en na een kwartier totaal in paniek bij de garderobe vragen of er toevallig een Smart-Phone was afgegeven, en ja hoor daar was ie. Het ding was nog heel en deed het nog dus iedereen weer blij. Maar over een jaartje of zo is diezelfde Smart-Phone jouw portemonnee, wat dan?
We weten toch nog allemaal hoe een verloren portemonnee weer bij de rechtmatige eigenaar kwam? Nou?
Leeg.

http://nl.wikipedia.org/wiki/National_Security_Agency